8 października br. w Warszawie odbyły się uroczystości upamiętniające 81. rocznicę powołania Batalionów Chłopskich, drugiej co do wielkości organizacji zbrojnej w okupowanej Polsce. Oficjalne obchody zorganizowane zostały przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych oraz Ogólnopolski Związek Żołnierzy Batalionów Chłopskich.

Warszawskie obchody 81. rocznicy powstania Batalionów Chłopskich rozpoczęły się w samo południe od złożenia wieńców i wiązanek kwiatów pod pomnikiem „Ku chwale Batalionów Chłopskich” oraz na grobie gen. dyw. Franciszka Kamińskiego – komendanta głównego Batalionów Chłopskich, szefa I Oddziału Sztabu Komendy Głównej Armii Krajowej, działacza ruchu ludowego.

Z Cmentarza Wojskowego na Powązkach uroczystości przeniosły się następnie na Sielce, na skwer przy zbiegu ulic Czerniakowskiej i Polski Walczącej, gdzie znajduje się pomnik Żołnierzy Batalionów Chłopskich i Ludowego Związku Kobiet. W tej części obchodów wzięli udział przedstawiciele władz państwowych, władz samorządowych, wojska, kombatantów oraz duchowieństwa. Okolicznościowe przemówienia wygłosili m.in. szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk oraz prezes Zarządu Głównego Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich płk Zbigniew Zaborowski.

– Żołnierze Batalionów Chłopskich byli wierni wszystkiemu, co Polskę stanowi. Dziś oddajemy im hołd, starając się realizować ich testament wynikający z trzech wartości, jakimi są: służba niepodległej Polsce, budowanie wspólnoty narodowej i państwowej, a także dbałość o polską ziemię – powiedział Szef UdSKiOR.

Apel Pamięci poprzedziła jeszcze wspólna modlitwa w intencji poległych, zmarłych i żyjących żołnierzy sił zbrojnych ruchu ludowego. Na zakończenie uroczystości, dla uczczenia pamięci oraz oddania hołdu żołnierzom Batalionów Chłopskich oraz uczestniczkom konspiracyjnej organizacji Ludowego Związku Kobiet pod pomnikiem zostały uroczyście złożone wieńce i wiązanki kwiatów.

--

Bataliony Chłopskie (BCh) powstały w sierpniu 1940 r. (pierwotnie jako Straż Chłopska, „Chłostra”) na skutek sporów politycznych w łonie Związku Walki Zbrojnej. Stanowiła siły zbrojne Stronnictwa Ludowego, ale w jej składzie znaleźli się także członkowie Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej. Organem nadzorującym było Centralne Kierownictwo Ruchu Ludowego, którego reprezentantem był Józef Niećko, ale główną postacią Batalionów Chłopskich był w praktyce ich Komendant Główny przez cały okres, Franciszek Kamiński.

W momencie największego rozwoju BCh liczyły ok. 170 tys. członków, wyłącznie z terenów wiejskich – Bataliony nie operowały w miastach. Szacuje się, że w trakcie otwartych walk, działań dywersyjnych i w wyniku aresztowań poległo ok. 7 tys. żołnierzy BCh. Do najgłośniejszych osiągnięć formacji należało dostarczenie materiałów wywiadowczych o próbach z niemieckimi.