–Tutaj 77 lat temu rozegrała się jedna z najważniejszych bitew partyzanckich w czasie II wojny światowej. Okupiona ogromnymi stratami, ale bitwa, która wpisywała się w polskość, jako umiłowanie wolności i poświęcenie w imię wolności nawet swojego życia - powiedział Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk podczas obchodów 77. rocznicy bitwy pod Pecynką.

Uroczystości odbyły się 4 września br. a rozpoczęła je Polowa Msza święta przy pomniku upamiętniającym Żołnierzy III Batalionu 13 Pułku Piechoty Armii Krajowej poległych w walkach partyzanckich z hitlerowskim okupantem. Po niej miała miejsce uroczystość wręczenia medali „Pro Bono Poloniae”, którymi zostali uhonorowani Stanisław Jastrzębski, Grażyna Rudnik, Mirosław Widlicki, zaś medalami „Pro Patria” Szef UdSKiOR odznaczył Jerzego Bauera, Ewę Kamińską, Rafała Kowalczyka oraz Zofię Noceti-Klepacką.

– Za naszą wierność wartościom, płaciliśmy na polach bitewnych września i początkach października 1939 roku ogromną cenę. Walczyliśmy osamotnieni, bo wtedy Europie i państwom wolnego świata zabrakło odwagi, by wspomóc nas w walce ze złem. Walczyliśmy sami, ale nie mogliśmy postąpić inaczej. Każdy kto neguje sens walki w 1939 roku, każdy kto neguje sens późniejszej walki Polskiego Państwa Podziemnego, ten neguje to czym jest „polskość”. W słowie „polskość” zawiera się duch narodu miłujący niepodległość i wolność ponad wszystko – powiedział Minister Jan Józef Kasprzyk.

Uroczystość zakończył Apel Pamięci oraz ceremonia złożenia kwiatów pod pomnikiem.

--

Bitwa pod Pecynką stoczona 28 sierpnia 1944 r. między III batalionem 13. Pułku Piechoty Armii Krajowej a niemieckim Wehrmachtem i wspierającymi go jednostkami była jedną z największych bitew partyzanckich podczas niemieckiej okupacji.

Sześć niemieckich batalionów piechoty uzbrojonych również w ciężki sprzęt pancerny otoczyło partyzantów pierścieniem okrążenia w Puszczy Białej. Polscy żołnierze dzięki znajomości trudnego leśnego terenu byli w stanie przez dziewięć godzin odpierać atak nieprzyjaciela, jednak z powodu wysokich strat i rosnącej przewagi przeciwnika byli zmuszeni do wycofania się. Poległo około 150 polskich żołnierzy a wielu innych odniosło rany.

W ramach zemsty za Bitwę pod Pecynką niemiecki okupant przeprowadził pacyfikację wsi Lipniak-Majorat w gminie Długosiodło. Zginęło 448 osób, głównie mieszkańców wsi oraz koczujących w pobliżu uchodźców z sąsiednich miejscowości.