Na terenie Wojskowego Portu Lotniczego Okęcie 23 listopada 2016 r. odbyła się uroczystość powitania doczesnych szczątków płk. Ignacego Matuszewskiego oraz mjr. Henryka Floyar-Rajchmana – oficerów Wojska Polskiego, którzy uratowali we wrześniu 1939 r. 75 ton złota Banku Polskiego. W ceremonii wziął udział p.o. Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Po ustawieniu trumien na katafalkach i odegraniu hymnu państwowego modlitwę za zmarłych oficerów poprowadził Biskup Polowy Wojska Polskiego gen. bryg. Józef Guzdek.

Współtwórca Konstytucji Kwietniowej profesor Bogdan Podolski napisał w roku 1946: „Kiedyś przyjdzie taki dzień, kiedy polskie wojsko – wojsko niepodległego państwa polskiego – pochyli swoje najświętsze sztandary nad mogiłą Matuszewskiego w Polsce i odda im hołd za to, co dla Polski zrobili – zaznaczył Dyrektor Wojskowego Biura Historycznego Sławomir Cenckiewicz.

Nie byłoby tego największego zwycięstwa w najnowszych dziejach Polski, jakim była Bitwa Warszawska bez Ignacego Matuszewskiego.(…) Bez uratowanego złota nie byłby możliwy wysiłek zbrojny armii Rzeczpospolitej podczas II wojny światowej. To w olbrzymim stopniu dzieło Matuszewskiego. Dziełem ich obu jest polska myśl niepodległościowa. Nie byłoby Polski niepodległej bez ich walki, pracy, trudu i cierpienia – podkreślił minister obrony narodowej Antoni Macierewicz.

W uroczystości powitania bohaterów Polski niepodległej wzięli także udział m.in. sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP Krzysztof Szczerski, sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnik premier do spraw dialogu międzynarodowego Anna Maria Anders, prezes Instytutu Pamięci Narodowej Jarosław Szarek, duchowni i generalicja.

29 czerwca 2016 r. w Sali Tradycji Dowództwa Garnizonu Warszawa minister Antoni Macierewicz ogłosił powołanie Komitetu Honorowego, którego celem było sprowadzenie ze Stanów Zjednoczonych i uroczyste pochowanie szczątków polskich oficerów. W jego składzie znalazł się mi.n Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.

Ignacy Matuszewski (1891 – 1946) był studentem filozofii w Krakowie, architektury w Mediolanie oraz prawa w Dorpacie. Na początku I wojny światowej służył w armii rosyjskiej, aby następnie walczyć o niepodległość w I Korpusie Polskim generała Dowbór-Muśnickiego. Po jej odzyskaniu w 1918 r. został szefem II Oddziału Naczelnego Dowództwa. W 1924 awansował na stopnień pułkownika. Był dyplomatą w Rzymie i Budapeszcie. W 1931 r. został ministrem skarbu. We wrześniu 1939 r. ewakuował na zachód 75 ton polskiego złota. Po przedostaniu się do Francji rząd gen. Sikorskiego nie przyjął go do formującego się Wojska Polskiego. Ignacy Matuszewski wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Tam należał do inicjatorów powołania Komitetu Amerykanów Polskiego Pochodzenia i Instytutu Józefa Piłsudskiego, którego został wiceprezesem. Zmarł na obczyźnie w sierpniu 1946 r.

Henryk Floyar-Rajchman (1893 – 1951) był studentem na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Służbę dla Polski rozpoczął już od 1912 r. w Związku Strzeleckim. Od 1914 r. walczył w 5 pułku piechoty I Brygady Legionów Polskich. Od 1917 r. służył w szeregach Polskiej Organizacji Wojskowej. W wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. działał w randze kapitana w sztabie I Dywizji Piechoty Legionów. Od 1928 do 1931 r. pełnił funkcję attaché wojskowego RP w Tokio. W latach 1933 – 1935 r. był wiceministrem i ministrem przemysłu i handlu. We wrześniu 1939  ewakuował złoto Banku Polskiego. We Francji został przeniesiony do rezerw. W 1941 r. przyjechał do Nowego Jorku, gdzie w 1942 zorganizował Zjazd Związku Obrony Narodowej im. Józefa Piłsudskiego. Współzałożyciel Instytutu Józefa Piłsudskiego, w którym od 1944 r. wchodził w skład Rady, a następnie był jego wiceprezesem. Zmarł na wygnaniu w marcu 1951 r.