W 44. rocznicę Porozumień Sierpniowych Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Lech Parell upamiętnił polski zryw do wolności w Gdańsku - kolebce Solidarności.
------
Porozumienia Gdańskie: 31 sierpnia 1980 o godz. 17 w sali BHP Stoczni Gdańskiej podpisane zostało porozumienie między Komisją Rządową a Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym, reprezentującym ponad 700 zakładów z całej Polski; delegacja rządowa zgodziła się m.in. na utworzenie nowych, niezależnych, samorządnych związków zawodowych, prawo do strajku, budowę pomnika ofiar Grudnia 1970, transmisje niedzielnych mszy św. w Polskim Radiu i ograniczenie cenzury; przyjęto też zapis, że nowe związki zawodowe uznają kierowniczą rolę PZPR w państwie; uroczystość podpisania porozumienia transmitowała TVP.
Porozumienie stało się zaczątkiem dziesięciomilionowego ruchu mającego przyczynić się do upadku komunizmu w Europie. W sierpniu 1980 r. według oficjalnych danych strajkowało ok. 700 zakładów pracy (700 tys. osób). Liczbę działaczy „Solidarności” w latach 1980–1981 szacuje się na 9–10 mln. Od pierwszych dni września 1980 r. „Solidarność” stała się nie tylko związkiem zawodowym, ale i ruchem społecznym ogarniającym wszystkie sfery życia społecznego i politycznego. Okazała się niespotykaną w bloku wschodnim zinstytucjonalizowaną formą opozycji wobec komunizmu. Na wolnościowej fali powstały niezależne organizacje rolnicze i studenckie: NSZZ Rolników Indywidualnych i Niezależne Zrzeszenie Studentów.
Wraz z rewolucją „Solidarności” w Polsce pojawiły się przejawy społeczeństwa obywatelskiego. Na niespotykaną skalę rozwinęła się niezależna poligrafia. W wielu zakładach pracy i instytucjach ukazywały się redagowane w sposób oddolny związkowe biuletyny informacyjne oraz czasopisma. W ramach Związku prowadzono działalność kulturalną, samokształceniową, naukową i oświatową. Wiele cennych i wolnościowych inicjatyw podejmowano we współpracy z Kościołem. To wszystko sprawiało, że obok oficjalnego PRL-owskiego życia toczyło się inne, niezależne i pozbawione reżimowej kontroli.
Dzień Solidarności i Wolności to polskie święto państwowe, obchodzone co roku 31 sierpnia w rocznicę Porozumień Sierpniowych, ustanowione w celu upamiętnienia historycznego zrywu Polaków do wolności i niepodległości z 1980 roku, który zapoczątkował proces upadku komunizmu i wyzwolenia narodów Europy Środkowej i Wschodniej.
Lech Bądkowski urodził się 24 stycznia 1920 roku w Toruniu jako Leszek Mieczysław Zygmunt Buntkowski. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r., walczył w Brygadzie Strzelców Podhalańskich we Francji, uczestniczył w walkach Polskiej Marynarki Wojennej na Morzu Śródziemnym i Atlantyku. Wrócił do Polski w 1946 r. i zamieszkał w Gdyni, a od 1951 r. w Gdańsku. Był związany z „Dziennikiem Bałtyckim” i tygodnikiem „Ziemia i Morze”. W latach 1954-56 pełnił obowiązki kierownika literackiego gdańskiego Teatru Miniatura. Od 1953 r. był działaczem Polskiego PEN Clubu i członkiem Związku Literatów Polskich. W 1956 r. współtworzył Zrzeszenie Kaszubskie (późniejsze Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie), w którym działał do końca życia, mimo że nie był z pochodzenia Kaszubą. Zmarł 24 lutego 1984 r. w Gdańsku. Ogłoszono go patronem nagrody literackiej Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (1987) i honorowym obywatelem Gdańska (2000). Przyznano mu wysokie odznaczenia: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006) i Krzyż Wolności i Solidarności (2015).