14 marca 2019 roku na warszawskim Cmentarzu na Służewie odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. Barbary Piotrowskiej-Dubik. W ostatnim pożegnaniu zmarłej uczestniczył Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.

Msza święta żałobna miała miejsce w Kościele Najświętszej Marii Panny Matki Kościoła na warszawskim Mokotowie. Po mszy nastąpiło odprowadzenie do grobu rodzinnego na Cmentarz na Służewie.

Dziękujemy dzisiaj Bogu za niezwykłe świadectwo życia jakie było udziałem Barbary Piotrowskiej-Dubik, cioci Basi. Dziękujemy za życie które wypełnione było miłością do Boga, miłością do Polski, miłością do bliźniego – mówił Minister Kasprzyk.

Szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych wspominając śp. Barbarę Piotrowską-Dubik nawiązał do książki jej autorstwa – W książce „Kwiaty na stepie”, we wstępie do tych wspaniałych wspomnień – które w ocenie wielu są chyba najlepszym i najpiękniejszym zapisem tych tragicznych chwil, które były udziałem życia Barbary Piotrowskiej-Dubik, nastoletniej wtedy dziewczyny – ks. rotm. prałat Zdzisław Peszkowski kapelan rodzin katyńskich napisał, że po lekturze tej książki można na nowo rozkochać się w Polsce. Z kart tego pamiętnika, tych wspomnień pisanych w dużej mierze na bieżąco wyłania się obraz młodej dziewczyny wierzącej w Boga ale zakochanej w swojej ojczyźnie. Zakochanej i tęskniącej do tej Polski, która straciła swą suwerenność we wrześniu 1939 roku.

Ta książka jest pomnikiem wzniesionym przez ciocię Basię i przez jej pokolenie ku czci Polski wolnej i niepodległej z perspektywy tęsknoty za nią. To co wyłania się z kart tej wspaniałej książki i z rozmów z ciocią i wielu spotkań to to, że mimo tego strasznego doświadczenia, tej niewolniczej trwającej 6 lat pracy na Syberii nie utraciła nigdy tych 3 cnót, które budują naszą chrześcijańską i polską tożsamość. Nie utraciła wiary, nadziei i miłości. Nie utraciła wiary w Boga, nie utraciła nadziei, że wróci do Polski, tego że Polska odzyska wolność i nie utraciła nigdy miłości do drugiego człowieka – dodał.

Barbara Piotrowska-Dubik urodziła się 31 maja 1927 r. we Lwowie. Była zesłańcem syberyjskim, cenionym lekarzem pediatrą i działaczką społeczną, współtworzyła struktury warszawskie Związku Sybiraków. Świadectwo zesłania utrwaliła na kartach wspomnień „Kwiaty na stepie” oraz w wielu audycjach radiowych i programach telewizyjnych. Zmarła 7 marca w Warszawie w wieku 92 lat.